Spiegelfamilie
‘De kus van thuis. Ik ken die kus en ik ken hem niet.’
In Spiegelfamilie vertelt, speelt en zingt Kees uit en over zijn gelijknamige boek.
In een decor van Sylvia Weve’s beelden.
Een voorstelling over leven met hart, ziel, kracht en verstand. En over de keerzijde daarvan: leven in verwarring, eenzaamheid, woede, onwetendheid.
Kees voert o.a. de drie personages uit ‘de parabel van de verloren zoon’ ten tonele:
de jongste zoon, de oudste zoon en de vader.
Allemaal familie.
Drie kanten van hetzelfde verhaal.
Drie kanten van een mens.
Hij zingt over de elementen,
over woede en verlangen,
liefde en gemis;
en tast naar een gezegend bestaan.
